„GÓRY BEZ GRANIC z PTT”
SUDETY 2018-2022

Ostatni etap organizowanego przez radomski oddział PTT cyklu „Góry bez Granic z PTT” przebiegał po najdalej na wschód wysuniętych pasmach polskich i czeskich Sudetów w Górach Opawskich i w Zlatohorskiej Vrchovinie.
Rajd rozpoczął się zjazdem uczestników do ładnie położonego ośrodka konferencyjno – wypoczynkowego „Ziemowit” w Jarnołtówku. Spora grupa uczestników przyjechała wcześnie, mieli więc trochę czasu na zwiedzanie najbliższych okolic „Ziemowita”. Grupki spacerowiczów udały się na zwiedzanie Jarnołtówka i najbliższych okolic. W niedalekiej odległości od naszej kwatery można było obejrzeć atrakcyjną Gwarkową Perć z 11 metrową metalową drabiną, skałki Piekiełko lub malownicze skałki Karolinki i Karliki, lub też Żabie Oczko albo Olszak. Każdy miał duże możliwości wyboru trasy spacerowej. Prawdziwą furorę wśród spacerujących zrobiła Gwarkowa Perć ze słynną drabiną. Każdy z uczestników rajdu stawiał sobie za punkt honoru jej „zdobycie”.

Na pierwszy dzień rajdowy prognozy pogodowe były niepomyślne, pogoda zapowiadała się deszczowa. Zdecydowaliśmy się na niezbyt długą i łatwą wycieczkę z Jarnołtówka czerwonym szlakiem do Głuchołaz. Popadywało od czasu do czasu drobną mżawką, co nie przeszkadzało nam wędrować w dobrych nastrojach po wygodnych drogach. Dopiero końcówka trasy, podejście na Górę Chrobrego trochę nas przemoczyło i ubłociło. Szczęśliwie na Przedniej Kopie przestało padać, co pozwoliło nam na krótki odpoczynek i zwiedzanie kaplicy Św. Anny i będącego w odbudowie schroniska turystycznego.

Przednia Kopa - nieczynne schronisko

Po dotarciu do Głuchołaz okazało się, że mamy sporo wolnego czasu. Postanowiliśmy zwiedzić miasto indywidualnie, każdy na „własną rękę” udał się na wędrówkę po Głuchołazach. W mieście jest kilka ciekawych zabytków: m.in. kościół Św. Wawrzyńca z pięknym portalem, wieża Bramy Górnej, w której informacja turystyczna. Duże zaciekawienie wśród nas wzbudziła Aleja Kawalerów Orderu Uśmiechu na jednej z głównych ulic miasta i informacja, że pomysłodawczynią projektu orderu była dziewięcioletnia mieszkanka Głuchołaz. Po zwiedzeniu miasta wróciliśmy autokarem do Jarnołtówka.

Przednia Kopa - nieczynne schronisko

Drugi dzień rajdowy był jeszcze gorszy pogodowo niż poprzedni. Padało już w nocy i nie przestało padać w dzień. Zmuszeni byliśmy uruchomić plan „awaryjny”, pojechaliśmy na wycieczkę autokarową do Nysy. Na początku zwiedzaliśmy miasto będąc bezpiecznie schowani przed deszczem w wagonikach miejskiej kolejki elektrycznej. Kolejka obwiozła nas po całym mieście pokazując z zewnątrz największe atrakcje i zabytki miasta. Następnie, w miarę możliwości gdy deszcz przestawał padać zwiedzaliśmy miasto pieszo a gdy zaczynało znowu „siąpić” zwiedzaliśmy wnętrza np. bazylikę Św. Jakuba czy kościół Św. Piotra i Pawła albo wnętrza Twierdzy Nysa. W sumie uczestnicy wycieczki wrócili zadowoleni z niespodziewanej wyprawy do Nysy.

Następnego dnia pogoda wreszcie się poprawiła, przestało padać choć ciemne chmury przewalały się po niebie. Nie zniechęciło to nas jednak do naszej najatrakcyjniejszej wyprawy do Czech i na Biskupią Kopę. Zaczęliśmy od dojazdu autokarem do przystanku na przedmieściach Zlatych Hor – kostel Maria Pomocne. Zwiedziliśmy znane czeskie sanktuarium maryjne Matki Boskiej Pomocnej-Maria Hilf.

Czechy - Sanktuarium Maria Hilf

Następnie szlakiem żółtym powędrowaliśmy wzdłuż drogi krzyżowej do Zlatych Hor. Tu krótka przerwa na posiłek i odpoczynek i dalsza wędrówka już szlakiem zielonym przez wzgórze Św. Rocha do wieży widokowej na Biskupiej Kopie. Mimo, że byliśmy trochę zmęczeni wspinaczką na szczyt nie zrobiliśmy przerwy w wędrówce. Weszliśmy z marszu na wieżę widokową i zachęceni bliskością schroniska Pod Biskupią Kopą po polskiej stronie szybko udaliśmy się do jego przytulnych wnętrz. W schronisku zrobiliśmy dłuższy ”posiad”. Rozgrzani ciepłym posiłkiem i gorącą herbatą, nie spieszyliśmy się do dalszej wędrówki. W międzyczasie pogoda znacznie się poprawiła, wyszło nawet słońce, a że czas nieubłagalnie nas poganiał więc w świetnych humorach wyruszyliśmy w dalszą drogę. Początkowo schodziliśmy dosyć stromą ścieżką, żółtym szlakiem, po niedługim czasie stromizna zmieniła się w łagodniejsze zejście, by wkrótce przekształcić się w wygodną leśną dróżkę. Szło nam się dosyć szybko i wygodnie, postanowiliśmy więc zboczyć z trasy i zwiedzić znajdującą się blisko szlaku Gwarkową Perć. Każdy z nas obowiązkowo musiał zaliczyć wspinaczkę po „słynnej” metalowej drabinie. Następnie bez pośpiechu dotarliśmy na posiłek w Ziemowicie. Po nim odbyło się spotkanie koleżeńskie, tym razem trochę nietypowo bo przy grillu. Było tradycyjne wręczanie legitymacji nowym członkom naszego Oddziału, dyplomów stażowych oraz innych wyróżnień i upominków. Po części oficjalnej była oczywiście nieoficjalna z obowiązkową konsumpcją gorących kiełbasek.

Na ostatni dzień rajdowy pogoda nie zrobiła nam niespodzianki, było ładnie i słonecznie, chociaż trochę chłodno. Pojechaliśmy autokarem z rana do Rejviz, osady która wchodzi obecnie administracyjnie w skład miasta Zlate Hory. Celem naszym było zwiedzenie rezerwatu przyrody ,największego torfowiska na Morawach ze słynnym Wielkim Mechowym (Mchowym) Jeziorkiem. Przez rezerwat prowadzi ścieżka dydaktyczna ,której ostatni odcinek do jeziorka poprowadzony jest drewnianym chodnikiem.

Czechy - Rejviz, Mechove Jeziorko

Po wyjściu z rezerwatu zwiedziliśmy jeszcze ładną drewnianą zabudowę osady Rejviz i udaliśmy się szlakiem zielonym do następnej atrakcji na trasie, do której dotarliśmy po około dwugodzinnej wędrówce. Skansen Dolina Zagubionych Sztolni. bo o nim mowa składa się z dwóch części. Najpierw dotarliśmy do Zlatorudnych Mlynów, unikatowych dwóch zrekonstruowanych młynów w których można zobaczyć jak kiedyś kruszono skały złotonośne. Część druga skansenu to replika osady górniczej, można zobaczyć tutaj pomieszczenia, w których mieszkali i pracowali górnicy, a także liczne zdjęcia i obrazy pokazujące górnicze życie. W skansenie znajdują się również miejsca przygotowane do rozgrywania mistrzostw Czech, Europy a nawet świata w płukaniu złota. Nasza dalsza wędrówka prowadziła dalej zielonym szlakiem, wkroczyliśmy wkrótce do centrum miasta Zlate Hory.

Czechy - Zlatorudne Mlyny

Na tym zakończyliśmy nasz VIII etap rajdu po Sudetach. Następnego dnia uczestnicy rajdu porozjeżdżali się do swoich miejsc zamieszkania. Nasz Oddział bardzo rzadko organizował rajdy w najdalsze zakątki wschodnich Sudetów, była więc okazja uzupełnić lukę i zwiedzić dokładniej te ciekawe i urocze pasma górskie. Rajdem w Góry Opawskie i Zlatohorską Vrochovinę zakończyliśmy cykl rajdów „Góry Bez Granic z P T T” SUDETY. Nasze rajdy przebiegały pograniczem polsko – czeskim. Zaczęliśmy cykl rajdowy w Świeradowie Zdroju a zakończyliśmy w Jarnołtówku. Rajd zaplanowany na 8 etapów na lata 2018 – 2021 zakończył się jednak z drobnym „poślizgiem” w 2022 r. z przyczyn od nas niezależnych.
Zapraszamy na kolejne rajdy.

Z turystycznym pozdrowieniem,
Janusz Barszcz

Zapraszamy do wzięcia udziału w VIII etapie Rajdu „GÓRY BEZ GRANIC Z PTT”, który odbędzie się w dniach 13 - 18 września 2022 r. z bazą w Jarnołtówku w Górach Opawskich.
To najbardziej na wschód wysunięte pasmo górskie Sudetów. Najwyższym szczytem całego pasma jest leżący po czeskiej stronie - Pricny Vrch (975 m n.p.m.). Po polskiej stronie jest to Biskupia Kopa (890 m n.p.m.).
Więcej informacji >>

Serdecznie zapraszamy